zondag 21 mei 2006

De overwinning smaakt zoet




Joepie, eindelijk beloond. Ik heb eindelijk weer eens een zeilwagenwedstrijd gewonnen. Ik heb er wel een vijftal jaar moeten op wachten.
Toen ik in november 2005 mijn nieuwe koersmachien mocht testen, had ik reeds de indruk dat er iets niet klopte. Bijna iedereen haalde mij scherp aan de wind in. Na lang zoeken, kon ik het zeil wat bijstellen, maar echt goede resultaten bleven uit. Ik was de eeuwige Polidor.... Dit weeken mocht ik een zeiltje van D. lenen om te zien of ik hiermee beter kon zeilen. Enne het resultaat mag gezien zijn !!
Ik heb besloten om een nieuw zeil te kopen en mijn huidig zeil als reserve te gebruiken.
Volgende week is het "grand rendez-vous" in Duinkerken. Ik ga mij met de Franse "superzeilers" meten. Als ik in de eerste 8 kan eindigen, weet ik dat ik zowiezo goed op weg ben met de voorbereidingen van het komende WK in september.

vrijdag 12 mei 2006

Sisters in de AB


Op Dranouter aan zee vertelde A. dat hij een ticket over had voor het "bis" optreden van de Sisters. Zo'n gelegenheid laat ik natuurlijk niet liggen en ik hapte meteen toe. De Sisters zijn voor mij steeds een symbool geweest van "doe je eigen goesting in de muziekbranche en loochent je muziekale beginroots en fans niet".

Ik mocht mij een aan zware set verwachten omdat de Sisters live sterker uit de hoek komen dan op hun eigen platenlabel. Het leuke eraan is, dat ze hun nummers op verschillende manieren "live" kunnen vertolken. Soms kan een nummer ingetogen zijn, dan weer zoals de "release" versie, ofwel loeihard en stoer. Andrew, was blijkbaar in vorm en wou eventjes stoer doen zodat het houten planché van de zaal meedaverde met de ongemeen harde beats.

We konden niet zien of de mannen last hadden van hun druk bezette concertagenda. Ze verschuilden zich achter hun zonnebrillen en wentelden zich in de smog. Hun imago van stoerdoenerij hebben ze alle eer aangedaan. De Sisters stonden live sterk te spelen, al waren er af en toe microproblemen.

Het is vooral het oudere werk die de mensen aansprak (mij ook trouwens), en dat was duidelijk te zien toen de "classics" aan bod kwamen. Randinfo omtrent de Sisters kreeg ik zowel van A. als W. die hard Sistersfans zijn. Achteraf bleek dit extra-optreden beter dan hun vorig bezoek ( 2 weken geleden) aan de AB. Tja, een fan mist natuurlijk een dubbeloptreden niet !!! Als toemaatje kregen wij als afsluiter "Vision Thing " (one of my favorite songs) ingestampt.

Meer dan voldaan keerde ik huiswaarts terug, enne ik ben momenteel nog steeds een beetje aan het afkicken. Alles wat ik op de radio hoor lijkt nu zo puur commercieel en zo slecht. Hoogtijd dus dat ik een beetje meer aandacht aan Gothic en Electro-muziek besteed!!

PS : Ik ben er nog M. op het lijf gelopen. Een vriendelijke jeugdvriendin van mijn zus waarvan ik destijds nog een "ABBA" cassetteke kreeg.

link : http://www.abconcerts.be/

link : http://www.the-sisters-of-mercy.com/

donderdag 4 mei 2006

Karel Appel vandaag overleden




Bron : VRT-nieuws.net

"Karel Appel is een van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars van de vorige eeuw. In 1948 stond hij mee aan de wieg van de Cobra-beweging.
Cobra verenigde schrijvers, dichters en beeldende kunstenaars.
Artiesten uit Kopenhagen, Amsterdam en Brussel pleitten voor spontane, experimentele kunst en lieten zich inspireren door natuurvolkeren en kinderlijke naïviteit.
"Van de goot tot multimiljonair"
Kapperszoon Karel Christiaan Appel werd geboren op 25 april 1921 in Amsterdam. Net voor WO II werd hij door zijn ouders op straat gezet, omdat hij schilder wou worden.
"Toen ben ik op straat gaan leven, want een schilder is in Nederland tot een zwerversbestaan gedoemd", zei Appel toen roem en rijkdom allang zijn deel waren. Zijn vermogen wordt geschat op meer dan 30 miljoen euro.
Appel ontmoette in 1940 Corneille en Constant op de Rijksacademie in Amsterdam. Ze richtten de Nederlandse Experimentele groep op, een voorloper van Cobra.
Wereldberoemd in de jaren zestig
Appel verhuisde na WOII naar Parijs. Vandaaruit maakte hij naam als het boegbeeld van de Cobra-beweging. De eerste Cobra-expo's in Amsterdam en Parijs schopten schandaal, maar de naam van de Cobra-kunstenaars was gemaakt.
Appel ontwikkelde vanuit de naïeve en experimentele visie van de Cobra-groep een eigen vorm van "action painting" met figuratieve elementen en genoot wereldwijd erkenning.
In de jaren 60 veranderde zijn stijl. Hij schilderde volledig abstract of uitgesproken figuratief. Hij gebruikte felle kleuren, ook in zijn beelden.
"Ik rotzooi maar wat aan"
Appel schilderde niet alleen, hij maakte ook beelden in de meest uiteenlopende materialen. "Ik rotzooi maar wat aan", zei de kunstenaar in een documentaire begin jaren 60.
In de jaren 70 focuste de schilder meer op het schilderij-achtige. Zijn landschappen, portretten en stillevens werden wereldwijd geëxposeerd. Hij verhuisde ook veel (Toscane, Monaco, NY).
Appel bleef tot ver na zijn 80e actief.


woensdag 3 mei 2006

Manau op Dranouter aan Zee




Joepie, ik heb een schitterende festivaldag achter de rug !!! Ik zag ernaar uit om Gabriel Rios , Manau en El Tatto del Tigre in het zand te kunnen aanschouwen. Na een viertal vergeefse pogingen (uitverkochte zalen) kon ik Rios eindelijk eens bewonderen. Rios is een brok talent; we mogen fier zijn dat hij nu in België woont.

Het was eveneens een blijde kennismaking met Manau. De mannen hadden bijna vijf jaar niets van zich laten horen. Ze serveerden ons bijna alle tracks van hun nieuwe cd enne eerlijk gezegd, vind ik dat deze mag aanhoord worden. Hun meeslepende muziek, boordevol ritme en bluestinten heeft mij steeds aangesproken. Je ziet dat ze intens genieten van hun wederoptreden en als het van mij afhangt mogen ze nog terug komen naar België. Ze blijven hun Bretoense roots trouw (al wonen ze nu in Parijs) en zullen met hun nieuwe tracks de harten opnieuw heroveren van hun vroeger toch trouw publiek. Hun megahit, werd voor de gelegenheid omgetoverd tot "La Tribu de La Panne". Niet enkel deze song (die ze als bisnummer nog eens akoestisch speelden), maar hun hele optreden werd met groot gejuich onthaald. Zelfs mijn schoonzus, die enkel "La Tribu de Dana" kende vond het mega !!!!!

Groepsfoto bovenaan is van El Tattoo de Tigre



link : http://www.dranouteraanzee.be/

link : http://www.manau.com/