Onze poes leert de vrije wereld kennen...en heeft blijkbaar geen last van hoogtevrees. Tja, toen ze vroeger op de daken 6 hoog van ons appartement in A rondcrosste had ik soms meelij dat de gevleugelden haar te slim af waren.
Maar nu leert ze stilaan een echte carnivoor te zijn. Ze sluipt, houdt zich muisstil , en klautert soms te hoog in de bomen. Tja, dit is duidelijk een paniekshot, opengesperde ogen en luid gemiauw. Mijn ladder was te kort om haar in mijn armen te ontsluiten. Er zat niets anders op dan mij volledig uit te strekken en haar bij haar staart te vatten. Niet echt poesvriendelijk, maar nu heeft ze duidelijk begrepen dat die bewuste boom toch niet echt meer tot haar speeldomein behoort. De boom dient nu slechts als krabpaal en daar kan ik vrede mee nemen.