maandag 27 februari 2006

Gebruik je ellebogen


Terwijl de volgenpest stilletjes aan de wereld verovert worden de mensen steeds voorzichtiger. Vorige week zag ik nog een "chinese" in het straatbeeld rondkuieren met een "Michael Jackson"-maskertje. Het leek zo stom, omdat haar vriendin haar vergezelde zonder dit attribuutje. Mij zul je niet wijsmaken dat het maskervrij Chineeske reeds ingeënt was tegen de nieuwe ziekte in spe.

Een andere - originele maatregel - zou binnenkort de wereld kunnen veroveren. Mensen zouden makkelijk hun ellebogen kunnen gebruiken ipv de bacterie- en virusdragende handen. Met het puntje van de elleboog kan je bv makkelijk lichtschakelaars bedienen. Een deurklink met de elleboog bedienen of het toilet doorspoelen vergt al een beetje meer "ellebogenwerk". Het simpelste en het meest efficiente lijkt me de ellebooggroet. Als je iemand tegenkomt druk je lichtjes met je elleboogpunt tegen dees van je opponent. Ik heb het even uitgeprobeerd en het is nog leuk ook !!!

Misschien gaat de eendjesdans (met die gekke pasjes) met het op en neer gedoe van de ellebogen een revival tegemoet. Een dansversie van deze franse wereldhit uit de jaren zeventig lijkt mij nog niet zo onwaarschijnlijk. Nu dat Kate Ryan de kniegroet introduceert met haar Eurosonglied lijkt het nog niet zo gek dat ze de eendjesdans even op een hedendaagse beat laat zetten...

vrijdag 17 februari 2006

www.muhammadcartoons.com




De Islamieten zitten op hun paard (van Troje ?).

Ongeloofelijk hoe de invloed van de media hierop weet in te spelen.
Het lijkt alsof iedereen belangstelling zoekt via de omstreden afbeeldingen.

Een Italiaanse minister Calderoli heeft T-shirts met de Deense Mohammedcartoons laten drukken. De bedoeling hiervan is de Moslims aan het praten te brengen. Het Italiaanse rechtspopulistische Lega Nord en het Vlaams Belang schrikken niet terug om de confrontatie aan te gaan.

link : www.muhammadcartoons.com

1/8 finale van Kim


Na vele jaren "goesting" ben ik eindelijk op de http://www.sport.be/proximusdiamondgames/2006/nl/ geraakt.

Het getram viel beter mee dan verwacht en nodigt uit om nog vaker te "lijnen" in de toekomst. Tram 3 loodst je zo naar de hoofdingang van het sportpaleis. Het was een ondertussen al een twaaftal jaar geleden dat ik voor het laatst in het sportpaleis was (Eroticabeurs). Om de innerlijke mens te verstevigen en lange wachtrijen te ontwijken had ik versnaperingen en "Jupiler" bij. En dat bleek een slimme zet te zijn....

Belle Perez mocht de 11000 toeschouwers opwarmen, maar ze bakte er weinig van. Het is de eerste keer dat ik haar vals hoorde zingen. Dit kwam misschien door de akoestiek in de immense zaal.

En Kim trakteerde ons op een bloedstollende game van liefst 2 uur en 20 minuten. Chance dat wij drank bijhadden, want twas te spannend om onze te kleine zitjes te verlaten. De Russische Française Golovin (WTA 24) wist blijkbaar de zwakke plekken van onze nummer één te vinden. Wie had er gedacht dat Kim set 1 zou verliezen. Golovin's droom om set 2 binnen te rijven werd op het nippertje via een tie-break verijdelt.

Dankzij onze psychologische ondersteuning heeft Kim het uiteindelijk tot een goed einde gebracht. Als dank kregen wij (samen met de 11000 anderen) een fles champagne kado van haar aan de uitgang. Een dikken meci Kim voor de fles en de spannende avond die je ons schonk!!

maandag 6 februari 2006

Nieuwstad 14

Een Westvlaming die in de voetsporen van Ramsey Nasr en Tom Lanoye treedt.
Hieronder volgt het allereeste stadsgedicht van Bart Moeyaert.



Nieuwstad 14

Ik was bezoek dat langer bleef en anders sprak,Maar ik misstond niet in de kamer. Een beetjeals een schemerlamp die op den duur de sleutel kreeg.Ik deed niet ongezellig, en in mijn buurt was hetAan tafel minder leeg. Maar nog liet niemand namij af en toe te wijzen op mijn tong, mijn grond.Dan noemden ze mij onverwacht weer andermanEn zonden mij naar huis, terwijl ik juist begon te wennen aan de lucht en onderhand ook dachtDat ik een hart veroverd had. Maar niets wasMinder waar dan dat. Op tijd en stond werdNaar mijn stoel gekeken, gepolst of ik al wortelschoot. Ik hield mijn monden vond het krassenvan de meeuwen geen goed teken. Hoe kwamhet dat ik binnen zat en tegelijk nog buiten stond.

Bart Moeyaert © Stadsgedicht Antwerpen 2006

link : http://www.stadsdichterpodcast.be/

link : http://www.bartmoeyaert.com/

zondag 5 februari 2006

DDF fundraising


Wekelijks loop ik enthousiaste "vrijwilligers" op het lijf in de winkelstraten. Ze proberen mij eerst via oogcontact te strikken om nadien hun verhaal te doen over WWF , AZG , Amnesty Int. , enz. Een paar weken terug nam ik even tijd om het verhaal van een Amnesty "vrijwilliger" aan te horen. Hij wist mij te vertellen dat vrouwen mishandeld werden in oa Afganistan. Amnesty wil hieraan iets doen, en daar sta ik compleet achter. Hij probeerde mij een domicilieringsopdracht te laten invullen om zodoende deze actie te steunen. Ik ben er niet op ingegaan, omdat ik zijn verhaal nogal pusherig vond...

Nu verneem ik dat die enthousiastelingen in feite huurlingen zijn van een fundraising-bureau. DDF ( www.ddf.be ) heeft vaste medewerkers in dienst die op pad gaan voor verschillende NGO's. In feite denk je dat je dat je je geld onmiddellijk aan een goed doel schenkt terwijl de eerste 50 Euro naar de ronselaar gaat die de passant wist te strikken voor een bepaalde NGO. DDF heeft zo'n 260 medewerkers in dienst en dient dan ook nog een stuk van de koek te krijgen (9 Euro). Maw gaan je eerste 59 Euro die je met je hart schonk verloren....

Sam Van Sichem, ex-DDF medewerker vertelt in "Dag Allemaal" dat ze in feite niet mochten vertellen dat ze beroepsmatig op straat stonden, maar dat ze allen vrijwilligers waren. Een DDF-medewerker krijgt uiteraard een verkoopstraining. Het is wel merkwaardig dat die opleiding volledig door DDF geschiedt en bv niet in de kantoren van AI, WWF of AZG. Die "vrijwilligers" hebben zelden een echte AI, WWF of AZG medewerker gezien alvorens ze hun eerste verkoopspraatje doen. DDF heeft een paar coaches in dienst die de ronselaars opvolgen. Soms stoppen ze een microfoontje in de jas om zo gesprekken van op afstand te kunnen volgen en nadien commentaar te kunnen geven.

De oprichter van DDF, Jan Rachels was een voormalig Greenpeaceman, mede oprichter van de Oxfam wereldwinkels en vrijwilliger voor 11.11.11. Hij kent dus het wereldje van de liefdadigheid door en door. Dit is nog maar eens het bewijs hoe controversieel onze maatschappij in mekaar zit....

link : www.ddf.be